Superwizja w mentoringu dla Mentorów i Mentorek

Powrót

Pisząc o mentoringu, jego procesie czy roli Mentora wielokrotnie wspominaliśmy o superwizji. Najczęściej pojęcie to pojawiało się w kontekście rozwoju Mentorów i Mentorek. Było też umieszczane jako istotny element całego programu mentoringowego. W tym artykule przyjrzę się temu dokładniej opisując czym jest superwizja ogólnie, jaką ma rolę w mentoringu i kim jest superwizor. Zapraszam. 

Czym jest superwizja 

Pojęcie superwizji najczęściej stosowane jest w kontekście psychoterapii i psychoterapeutów. 

Psychoterapia korzysta z dorobku wielu lat badań, analiz. Metody pracy pochodzą z różnych sprawdzonych nurtów i teorii. Jednak przede wszystkim opiera się na praktyce – relacji i na pracy z drugim człowiekiem. Psychoterapeuta ma do czynienia z wieloma różnymi przypadkami, często niestandardowymi, które wymagają czegoś więcej niż samej wiedzy z książek. Jednocześnie z uwagi na poufność nie może ot tak zasięgnąć porady czy wymienić się spostrzeżeniami z innymi psychoterapeutami. 

I tu z pomocą przychodzi superwizja. 

Jest to spotkanie grupowe lub indywidualne, prowadzone przez doświadczonego i certyfikowanego superwizora według ustalonych zasad. Podstawowym celem superwizji jest danie przestrzeni psychoterapeutom do rozmowy z innymi, bardziej doświadczonymi kolegami i koleżankami. Upraszczając, można zatem powiedzieć, że superwizja to proces mentoringowy dla psychoterapeutów. 

Jaka jest rola superwizji 

Superwizja w swoich założeniach spełnia trzy główne funkcje: 

• Służy rozwojowi psychoterapeuty – podczas superwizji psychoterapeuta omawia (anonimowo) swoje procesy, dzięki wsparciu superwizora ma okazję spojrzeć na nie z innej perspektywy, spróbować nowych metod. 
• Kształtuje poprawne postawy etyczne – superwizja ma rolę odświeżającą, pomaga usystematyzować proces, ale też skonsultować to czy prowadzone przez psychoterapeutę procesy są zgodne ze sztuką. Pomaga, aby procesy były bardziej obiektywne, mniej obciążone bagażem psychoterapeuty. 
• Oczyszcza i wzmacnia – przypadki w psychoterapii zazwyczaj są trudne, obciążające psychikę psychoterapeuty. Podczas superwizji ma on możliwość uwolnić swoje emocje, oczyścić się, spojrzeć na nie z dystansem. 

Ważne jest to, że fakt korzystania przez psychoterapeutę z superwizji nie oznacza, że jest on mniej doświadczony czy niekompetentny. Wręcz przeciwnie, świadczy to o dojrzałości, profesjonalizmie i dążeniu do dalszego rozwoju. Superwizja to standardowy element praktyki psychoterapeutów. 

Czym jest superwizja w mentoringu 

Superwizja w mentoringu ma formułę i rolę zbliżoną do tej w psychoterapii. 

Najczęściej są to spotkania jeden na jeden z superwizorem.  

Superwizor to osoba z dużym doświadczeniem w mentoringu i/lub coachingu. Powinna mieć za sobą setki godzin pracy z Klientem w wielu procesach. Powinna być też przeszkolona w zakresie samej superwizji. 

Podczas superwizji Mentor / Mentorka ma okazję podzielić się wyzwaniami ze swoich procesów i uzyskać wsparcie. I znów można w uproszczeniu powiedzieć, że superwizja to taki mentoring dla Mentorów. 

Profesjonalni Mentorzy zazwyczaj mają swoich stałych superwizorów, z którymi spotykają się regularnie. W przypadku programów mentoringowych organizowanych dla większych grup i często początkujących mentorów organizatorzy często zatrudniają superwizorów do wsparcia raz lub dwa razy w ciągu procesu. 

Jakie korzyści ma superwizja dla Mentorów i Mentorek 

Role superwizji w mentoringu są podobne do tych w psychoterapii. Też mówimy tu o roli formacyjnej, normatywnej i wzmacniającej (rozwój, utrzymanie wysokiego standardu i oczyszczenie). 

Mentorzy i Mentorki regularnie korzystający ze wsparcia superwizorów otrzymują między innymi: 

• Ciągły rozwój Mentora(-ki) pod kątem mentoringu i pracy z Mentee, uzyskanie feedbacku, pogłębianie samoświadomości 
• Bardziej obiektywne spojrzenie na swoją pracę, wyjście z niewłaściwych przyzwyczajeń, świadomość przeniesienia, przeciwprzeniesienia 
• Odświeżenie i uporządkowanie wiedzy na temat mentoringu 
• Rozwiązywanie konkretnych wyzwań 
• Poprawa pewności siebie w procesach mentoringowych 
• Posiadanie superwizora może być też dodatkowym atutem uwiarygadniającym Mentora(-kę) u swoich Klientów 

I podobnie jak w przypadku psychoterapeutów – superwizja u Mentorów nie jest świadectwem ich braku doświadczenia. Wręcz przeciwnie, świadczy o tym, że Mentor(-ka) stale pracuje nad swoim rozwojem, buduje swoją samoświadomość, kompetencje.

Ponadto, organizacje zrzeszające Mentorów często wymagają superwizji u swoich praktyków. Na przykład EMCC wymaga przynajmniej 1 godziny superwizji na 35 godzin praktyki, minimum 4 spotkań w ciągu roku.